stachooo
Na Forum:
Relacje w toku - 2
Relacje z galerią - 23
Galerie - 22
W Rupieciarni:
Do poprawienia - 16
 - 4
|
Dzisiaj zaczniemy od cytatu z opisu budowy: "Moja mała uwaga na temat silnika, otóż po jego zmontowaniu z popychaczami i rurami wydechowymi zrobiło się tam tak ciasno, że prawie nie było widać silnika, najlepiej wyglądał bez tych wszystkich rur (oprócz wydechowej oczywiście) ale to tylko moja sugestia". Jeżeli autor ostrzega przed klejeniem makiety silnika, którą sam zaprojektował to znaczy, że trzeba mieć się na baczności.
Zacząłem od rzeczy, która została mi do dokończenia z początkowego etapu budowy, a mianowicie części p9 i p10, stanowiących poszycie przedniej części kadłuba. Nie do końca rozumiem to rozwiązanie, bo skorupka sklejona z tych dwóch elementów musi być nasunięta na istniejący już element poszycia p11. W elemencie p10 postanowiłem uplastycznić nadrukowane na nim wklęsłe "łezki". Dorobiłem je we własnym zakresie. Żeby je wkleić musiałem także rozpruć nieco element poszycia znajdujący się pod spodem (p11). Na tym etapie częściowo skleiłem także osłonę silnika po to, żebym mógł później na bieżąco dopasowywać do niej silnik. Projekt oczywiście nie zakładał czegoś takiego jak paski łączące. Musiałem je sobie dorobić. Pozostały jeszcze wypukłości, pod którymi kryją się osłony mechanizmu popychaczy zaworów, ale te zostawiam sobie na sam koniec.
  
  
  
RWD-17W był napędzany 7 cylindrowym, chłodzonym powietrzem silnikiem gwiazdowym Bramo SH-14 (SH od Siemens-Halske). Ta niemieckiej produkcji jednostka napędowa znalazła zastosowanie w wielu ciekawych konstrukcjach z lat 20-stych i 30-stych XX wieku. Listę maszyn napędzanych przez Bramo SH-14 można zobaczyć tutaj. Przy budowie silnika posiłkowałem się genialnym modelem 3D, który można zobaczyć na forum military-meshes.com. Na podstawie tych grafik wzbogaciłem nieco silnik zamieszczony w modelu.
Dokładniejsza analiza rysunków montażowych pokazuje, że podobnie jak przy pływakach mamy tu dwie alternatywne, istniejące równolegle rzeczywistości.
Osłony popychaczy zaworów występują w dwóch wersjach (zaznaczone na czerwono)- te na rysunku po lewej u góry przypominają rzeczywisty ich wygląd, ale notatka obok informuje, że ze względu na skalę elementy zostały uproszczone. Poniżej znajduje się rysunek z kanciastymi osłonami. Nie miałem pojęcia, jak z elementów 4c wykonać te osłony. Ostatecznie, naciąłem je na liniach zagięcia (zaznaczyłem na czerwono) i wkleiłem pomiędzy tekturę 0,8 mm. Chyba nawet o to chodziło autorowi. Wyciąłem, oszlifowałem i nakleiłem na cylindry. Kolejną ciekawostką jest to, że układ wydechowy (zaznaczone na niebiesko), a konkretnie 7 rur odprowadzających spaliny do zbiorczego pierścienia wyglądają na rysunku montażowym tak, jakby miały być wykonane ze zwiniętych w rurki kawałków kartonu. Są oznaczone jako elementy 5c. Na próżno ich szukać w wycinance - nie istnieją, jest tylko kiepski szablon według którego można je wykonać.
Sklejenie centralnej części silnika wraz z cylindrami nie sprawiło najmniejszych kłopotów. Cylindry owinąłem drutem cynowym 0,2 mm, tak aby uzyskać imitację żebrowania. Całość będzie docelowo i tak malowana. Następnie zabrałem się za najbardziej intrygującą część, mianowicie układ wydechowy. Jest on dość osobliwy ze względu na umieszczenie go od frontu, a nie od tyłu. Najpierw, z elementów dostępnych w wycinance, wykonałem pierścień zbiorczy. Uplastyczniłem nieco jego przednią część masą modelarską, którą po wyschnięciu oszlifowałem. Kolejnym krokiem było wykonanie 7 rur odprowadzających spaliny z cylindrów do wspomnianego kolektora. Te musiałem już zrobić od podstaw. Jako materiału użyłem cienkiego papieru, z którego zwinąłem sobie trochę rurek długości około 2 cm i średnicy około 1,5 mm. Usztywniłem je klejem CA, a następnie poprzycinałem i posklejałem je tak, aby uzyskać odpowiednie kształty rur. Tak samo zrobiłem ze zbiorczą rurą wydechową, która odprowadza spaliny z pierścienia na zewnątrz. Swoją drogą, uważam, że ta pojedyncza, długa, wygięta w literę "S", zwisająca pod kadłubem rura jest urocza.
  
 
Kiedy już przygotowałem wszystkie potrzebne do złożenia silnika elementy zabrałem się za malowanie. W ruch poszły farby Vallejo widoczne na zdjęciu oraz aerograf. Projekt modelu nie przewiduje wewnętrznego poszycia osłony silnika więc psiknąłem ją od wewnątrz kolorem aluminium. Mieszając ze sobą metaliczne kolory z rdzawym brązem i czerwienią oraz nakładając kilka cienkich warstw uzyskałem zadowalający efekt na układzie wydechowym.
  
  
 
Po pomalowaniu części składowych silnika złożyłem je w całość. Gotowa makieta silnika Bramo HS 14 wygląda tak:
  
  
 
Po ukończeniu silnika nadszedł moment umieszczenia go w częściowo wykonanej osłonie. Na tym etapie brakowało na niej jeszcze wyobleń nad osłonami popychaczy zaworów. Był to celowy zabieg dzięki któremu, podczas montażu silnika w osłonie mogłem przez wycięte w niej osłonie korygować jego położenie. Autorowi modelu należą się słowa uznania za zaprojektowanie owych "bąbli" na osłonie silnika. Po pierwsze za to, że nie mają czarnego konturu, dzięki czemu miejsca łączeń nie rzucają się w oczy. Po drugie - są po prostu dobrze narysowane i ładnie się sklejają. Jeden malutki kamyczek w ogródku to błędne oznaczenie dwóch elementów (na odwrót). Po naklejeniu wyobleń przykleiłem "kapsułę mocy" do kadłuba. Montaż rury wydechowej pod spodem zostawiam sobie na sam koniec. Uzyskany efekt bardzo mi się podoba.
  
  
  
 
Wrócę jeszcze na chwilę do cytatu zamieszczonego na początku. Osobiście lubię detalizowane silniki i inne drobiazgi. Chętnie poświęcam czas "modelarskiej biżuterii" i taka "zegarmistrzowska robota" sprawia mi sporo satysfakcji. Nawet jeśli później jest nie widoczna, pozostają zdjęcia, na których dokumentuje postępy oraz świadomość tego, że coś takiego się zbudowało. Nie wszyscy modelarze reprezentują ten sam pogląd co ja i oczywiście każdy ma prawo kleić tak jak mu się podoba. Jeżeli jednak autor zniechęca do klejenia makiety silnika, bo nie będzie jej widać (co też nie jest do końca prawdą, bo widać ją moim zdaniem nieźle) to pojawia się pytanie po co w ogóle ją projektował? Całość bawi mnie tak bardzo dlatego, że skleiłem ten silnik i uważam, że to jeden z lepiej zaprojektowanych fragmentów tego modelu, za który autorowi należą się brawa. Może lepiej było napisać, że mniej zaawansowanym modelarzom odradza klejenie kompletnej makiety silnika?
--
Pozdrawiam, Stachu
Samoloty z kartonu - mój blog modelarski
Samoloty z kartonu - Facebook
Caponowanie to jest dodawanie elementu baśniowego do modelarstwa.
|
regulamin forum
grafika i linki w postach
Projekt Grupowy:
Na tapecie:
