Sławek77
Na Forum:
Relacje w toku - 1
|
Witam wszystkich serdecznie, to mój pierwszy post na forum, więc zacznę od kilku słów o sobie, a następnie przejdę do modelu.
Jestem z rocznika 1977, a moje początki modelarskie to lodołamacz Krasin w wieku 10 lat, oczywiście nie skończony, ale za to następne lata to (razem z kumplem) dzika radość z klejenia MM. Co do jakości modeli, to teraz ciężko mi się odnieść, ale frajda była nieziemska, a to najważniejsze.
Teraz, po latach, chcę wrócić to modelarstwa, a wybór padł na kolej. Modele militarne jakoś mnie nie przekonują, a z cywilnych to właśnie do pociągów mam największy sentyment – lata 80-te i 90-te to czas, kiedy dużo podróżowałem koleją.
Ładnych kilka miesięcy zastanawiałem się od czego zacząć i w końcu się zdecydowałem, i wybrałem 202L. Główny powód to "tylko" dwie osie, więc powinno być łatwiej, poza tym samo pudło jest także łatwiejsze niż np. cysterna (chyba, bo to się dopiero okaże). Z drugiej strony chciałem mieć duży model, więc łatwiejsze, ale maleństwa, sobie odpuściłem. No i pamiętam ten wagon z podróży z dzieciństwa.
Jeszcze kilka słów na moje usprawiedliwienie. Czytam sobie forum od pewnego czasu i widzę wspaniałe modele, sam natomiast zaczynam prawie od zera, więc muszę dopiero nabyć i umiejętności, i zbudować fizycznie warsztat do pracy. Póki co to jest "ulep" a nie model, ale mimo to zdecydowałem się relacjonować to wszystko z kilku powodów.
Po pierwsze relacja ma mnie motywować do większej staranności i cierpliwości. Już widzę, że trzeba nad tym popracować.
Po drugie chcę też pisać co mi nie wychodzi i dlaczego. Wiele jest wskazówek jak coś robić, ale dużo mniej w stylu "robiłem tak i tak, ale się nie udało".
Po trzecie nigdzie nie znalazłem relacji z budowy 202L, więc może moja komuś się kiedyś przyda.
Przechodząc do sedna to były dwa wydania modelu z Angrafu: 2/2005 (znalazłem skany na wiadomym portalu i wygląda to jak wycinanka na dwa wagony) oraz 9/2016, który zakupiłem. Papier i druk w porównaniu do MM sprzed lat to szok technologiczny, chociaż przy kształtowaniu potrafi nieco ucierpieć.
Pierwszym, co mnie zaskoczyło to strasznie wichrowanie się papieru. Arkusze podłogi podlejałem obracając papier o 90 stopni, żeby włókna się krzyżowały i suszyłem pod naciskiem, ale może dałem za dużo kleju i stąd te problemy, ratowałem to listewkami z drewna (schowają się w zabudowie).
Ceowniki ramy sklejałem jako ceownik w ceownik i nie pasują idealnie, a poza tym wichrują się. Następne będę kleić z pasków na linijce jako szablonie. Poza tym na ceownikach są białe miejsca, w których (wg instrukcji) nic się nie dokleja. Dziwne. Poza tym ceowniki są krótsze od połogi.
Jeden z ceowników jest "białym" do góry, bo dałem ciała i skleiłem go odwrotnie, a przecież napis "St. Poznań Główny" nie może być do góry nogami. Do tego nie zawsze pasowały mi do białych miejsc na ceownikach i podłodze trójkątne wzmocnienia podłogi. To będzie do retuszu - malowania, ale dwa pasujące trójkąty a trzeci nie to lekko denerwuje.
Naczytałem się o retuszowaniu plakatówkami i może samo retuszowanie krawędzi by dało radę, o tyle malowanie już nie – będę to próbować wyczyścić i pójdzie farba akrylowa (malowanie będę się uczyć od zera).
Koła... Może to mój brak kontaktu ze rysunkami montażowymi, ale nieźle się nagłowiłem jak z kilku pasków i kółek zrobić oś z kołami, chociaż po dopasowaniu tego wydaje się to naturalnie łatwe. Efekt mnie zadowala średnio, trzeba było je lepiej doszlifować i poświęcić jeszcze więcej czasu. Na osi widać, jak ucierpiał nadruk przy formowaniu kartonu. Coś mi się zdaje, że następnym razem "pójdę w lasery".
To by było na tyle, odezwę się, jak pomaluję to co mam i postawię na koła.
ps. dzięki Adam za komentarz (poniżej), ogarnąłem zdjęcia.
Post zmieniony (18-10-20 20:06)
|
regulamin forum
grafika i linki w postach
Projekt Grupowy:
Na tapecie:
