viltianus
Na Forum:
Relacje w toku - 6
Relacje z galerią - 38
Galerie - 7
 - 2
|
W październiku 2010, podczas zawodów w Lublinie, udało nam się z Andrzejem po okazyjnej cenie kupić ten oto model:
http://www.gpm.pl/index.php?akcja=produkt&edycja=5793
Śliczny, pokraczny, kwintesencja pre-pre-drednotowego piękna. Skala co prawda 1/200, ale od czego są ksera?
Przekserowaliśmy go zatem do skali 1/400.
Na początku listopada byłam w Ziemi Świętej. W Cezarei nad Morzem Śródziemnym zobaczyłam opuszczoną, stareńką twierdzę krzyżowców:
Spójrzcie na układ okien na czole wieży - tak jakby z natężeniem i tęsknotą wpatrują się w morze.
Pomyślałam: stary pancernik uwiązany do pirsu, opuszczony i nikomu już niepotrzebny. Stary pancernik tęsknie wspominający dni swojej dawnej świetności.
Piotr Wielki, pomyślałam chwilę później. On też miał w swojej biografii czas, kiedy kilka lat stał uwiązany do nabrzeża, bodaj w Kronsztadzie.
Wróciłam z pielgrzymki i zabrałam się za budowę "Dużego Piotrusia". Nie od razu, bo miałam na warsztacie monitor ORP "Kraków" i chciałam go skończyć. W tej chwili prawie już "Krakowa" skończyłam, można rozgrzebać "Piotrusia".
Będę chciała oddać klimat tamtego zdjęcia z Cezarei - samotność, opuszczenie, porzucenie, tęsknota.
Najpierw złożyłam szkielet bambaryłki. Musiałam go sobie trochę przebudować: WMC zaproponowało podział z "pod-wodnicą" umieszczoną zupełnie nie tam, gdzie chciałam. "Piotruś" miał na linii wodnej gruby pancerz burtowy, ślicznie widoczny na wycinance, Toż grzech byłoby zmarnować! Postanowiłam "podnieść" nieco okręt na wodzie, tak jakby zdjęto z niego wszystkie zapasy, węgiel, wodę, całą załogę, zostawiając jedynie stałe wyposażenie (armaty też).
Po złożeniu szkieletu zakomponowałam podstawkę:
Szydełko imituje grubą linę, na której "Piotruś" będzie uwiązany do nabrzeża, jak pies szarpiący się na napiętej smyczy, Dwie kolejne grube cumy będą szły od rufy, czwarta, zerwana, będzie wisiała tuż za tą "szydełkową".
Trzeba było zabrać się za poszycie widocznej części dna. Nie uśmiechało mi się robienie tego "jak wydawca kazali", więc próbowałam sobie wyrysować kształtki:
Nie, to zupełnie nie to jednak... Po kilku próbach poszyłam dno takimi oto paskami:
Na dnie naniosłam nożykiem zarys miedzianych blach poszycia.
Czas na poszycie burt. Szło nieźle... aż do rufy:
Ten mały wielokątny dziwoląg, oznaczony 7.1.q.l., to poszycie okołosterowego nawisu rufy. Co ciekawe, na żadnym z rysunków montażowych go nie ma. Co jeszcze ciekawsze, numeracja części na rysunkach nie pokrywa się z numeracją na arkuszach. Elementy kluz kotwicznych na rysunkach oznaczone są jako 9.4.a.l, na arkuszach - 7.2.b.l (czy jakoś podobnie).
Bambaryłka przykryta pokładami:
 
Pokłady są wdzięcznie wygięte w dół ku burtom, poza tym tył głównego pokładu opada ku rufie. Kolejny zonk: trzeba pamiętać o wycięciu w pokładzie otworów pod wieże działowe, bo bez tego mogłyby odstawać od "krzywego" pokładu.
Burty poszywają się fajnie... niemal do samego końca:
Chyba nawet wiem, gdzie zrobiłam błąd. Wycinałam pokład i szkielet środkiem linii, zapomniałam natomiast uwzględnić grubość papieru. A że model jest bardzo ściśle spasowany, no to...
Zaszpachlowałam to i wyrównałam oczywiście.
Wczoraj i dzisiaj rano zaczęłam budować uroczy "grzybek" na pokładzie, inaczej suszkę do atramentu, czyli podstawę nadbudówki i komina:
  
Na razie tyle. Wkrótce ciąg dalszy relacji.
--
Post zmieniony (12-04-11 08:46)
|
regulamin forum
grafika i linki w postach
Projekt Grupowy:
Na tapecie:
