modellot1
W Rupieciarni:
Do poprawienia - 47
|
Każdy co sie nteresujev niech poczyta sobie ksiażke" Polskie misje wojskowe 1945-1949
Polityczno prawne i wojskowe problemy likwidacji skutkow wojny na obszarze okupowanych niemiec"
w samej amerykanskiej strefie okupacyjnej zatrzymano i przejeto 30 pociagów ze złotem zarbowanym w Polsce
znamienne jest stanowisko amerykanskiego gubernatora wojskowego gen.Claya ,ktory ustosunkowujac sie do polskich zadan restytucyjnych ,ze wprawdzie posrod zdobytego przez amerykanow zlota 30 transportow pochodzilo z Polski - powiedzial ze polskie zadania , o ktorych mowa we wnioskach nie dadza sie zidentyfikować
proponuje poczytać
Deklaracja Narodów zjednoczonych wymierzona przeciwko ograbianiu gospodarczemu obszarów okupowanych przez nieprzyjaciela . Londyn , Waszyngyon ,Moskwa 5 stycznia 1945
Komunikat z konferencji krymskiej Jałta 11 lutego 1945
Protokół o rokowaniach w sprawie reparacji w naturze od niemiec miedzy szefami trzech rzadów na konferencji krymskiej ,Jałta 11 lutego 1945
Uchwały poczdamskie Berlin 2 sierpnia 1945
akt koncowy paryskiej konferencji w sprawie reparacji Paryz 21 grudnia 1945
Memorandum zlozone przez rząd polski konferencji zastepców ministrów spraw zagranicznych w sprawie niemiec londyn styczen 1947
Rezolucja jednoglosnie podjeta na konferencji w sprawie reparacji dotyczaca zlota przeniesionego do krajow neutralnych paryz 21 grudnia 1945
Definicja i interpretacja pojecia restytucj Warszawa 4 lutego 1946 r
roszczenia Polski obejmują złoto przejęte przez Reichskreditkassen i Emissionsbank, przez filie Reichsbank; skonfiskowane w Kasach Oszczędności i u osób prywatnych oraz zagrabione w obozach koncentracyjnych. W sumie 138 738,530 kg.
Zgodnie z prawem międzynarodowym, restytucja tego złota jest nieuregulowaną dotychczas sprawą związaną z odszkodowaniami wojennymi. Niemcy już kilka lat po wojnie wywiązały się całkowicie z zobowiązań wobec wszystkich państw zachodnioeuropejskich i Izraela (kompensaty finansowe i reparacje) oraz ich obywateli w zakresie roszczeń cywilnoprawnych. Tymczasem wobec strony polskiej – państwa i obywateli – mają poważne zaległości. W myśl prawa międzynarodowego roszczenia państwa poszkodowanego o odszkodowania wojenne nie ulegają – podobnie jak zbrodnie wojenne – przedawnieniu.
Zasadność polskich roszczeń potwierdziła powołana 27 września 1946 r. przez rządy USA, Wielkiej Brytanii i Francji specjalna komisja pod nazwą: Komisja Trójstronna dla Restytucji Złota Monetarnego z siedzibą w Brukseli, będąca efektem odbytej na przełomie listopada i grudnia 1945 r. w Paryżu konferencji reparacyjnej poświęconej problemowi odszkodowań od Niemiec. Zgodnie z jej postanowieniami powstał wspólny fundusz (pula), z którego miał nastąpić przydział złota proporcjonalnie do strat poniesionych przez państwa poszkodowane przez Niemcy z powodu dokonanych przez nie grabieży i zaboru mienia. Polska należała do państw, które najbardziej ucierpiały w II wojnie światowej. Nasze straty materialne zostały oszacowane przez powojenne Ministerstwo Administracji Publicznej na bilion (!) USD, tj. 38 proc. stanu z 1939 r. Ich częścią jest prawie 139 ton zagrabionego złota.
6 lipca 1949 r. Polska przystąpiła do III części aktu końcowego paryskiej konferencji reparacyjnej, określającego uprawnienia i obowiązek trzech koalicjantów do rozdziału odzyskanego złota. Poszczególne państwa zostały w nim zobligowane do przekazania „szczegółowych i prawdziwych danych dotyczących strat złota zagrabionego lub wywiezionego do Niemiec (pkt. E)”.
|
regulamin forum
grafika i linki w postach
