Akra
Na Forum:
Relacje w toku - 2
Relacje z galerią - 5
 - 2
|
Opowieść 86
REKORDOWY PATROL
Niemiecki U-35 był jednostką nowoczesną. Zwodowany 18 kwietnia 1914 roku należał do średniej wielkości okrętów podwodnych, dobrze nadających się do operowania na europejskich wodach. Wypierając w zanurzeniu 878 ton, z szybkością nawodną 16,4 i podwodną 9,7 węzła, wyposażony był w dwie dziobowe i dwie rufowe wyrzutnie torped. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo 75 mm, w 1916 roku wymienione na większe, o kalibrze 88 mm.
Załogę stanowiło 35 oficerów i marynarzy. W 1916 roku na czele owych ludzi stał kapitan Lothar von Arnault de la Periere. Dwudziestego szóstego lipca okręt opuścił bazę w Cattaro (jugosłowiański Kotor), rozpoczynając swój kolejny, trzynasty bojowy patrol. Dowódca zamyślił się przez chwilę. Nie należał do przesądnych, ale ta trzynastka... Czy nie okaże się fatalna wobec tężejącej obrony podwodnej przeciwnika?
Kapitan Lothar von Arnault de la Periere
Było zresztą do czego równać. Poprzedni patrol, trwający od 6 czerwca do 3 lipca, przyniósł niezwykły sukces. Na dno poszło aż 39 wrogich jednostek, o łącznym tonażu 56.618 BRT! Sukces odbił się szerokim echem wśród innych podwodniaków, a sam von Arnault stał się nagle godnym podziwu wzorem do naśladowania. Było, minęło. Kapitan pochylił się ku tubie głosowej: „Cała naprzód!”
Okręt wchodzi do portu Pola. Pomimo że U-35 tak jak i jego załoga należał do Niemiec, na rufie trzepotała austrowęgierska bandera
Pechowa trzynastka dla znać o sobie, gdy wkrótce pojawiły się - na szczęście szybko wyeliminowane - kłopoty z kompasem. Okręt wciąż kierował się ku Sycylii i wreszcie 28 lipca napotkał pierwszy nieprzyjacielski statek. Włoski pięciotysięcznik „Dandola" wiozący do Genui materiały wojenne, został zatopiony ogniem artyleryjskim, wkrótce po opuszczeniu go na szalupach przez załogę. Najbardziej nietypową zdobyczą stała się małpka Fips, pozostając do końca patrolu maskotką podwodniaków.
U-35 topi ogniem artyleryjskim brytyjski „Parkgate”
Następne dni przyniosły znowu problemy z kompasem, ale i nowe zdobycze. Trzydziestego lipca Niemcy zatopili mały tunezyjski szkuner, a następnie dopadli brytyjski trzytysięcznik „Ethelbrytha". Także w obu tych przypadkach zaoszczędzono drogocennych - bo przewożonych w niewielkich ilościach - torped, niszcząc obie jednostki ogniem artyleryjskim. Patrol rozpoczął się niezwykle obiecująco.
Wejście do Kotoru
Minęło zaledwie kilka godzin, gdy na horyzoncie pojawiły się kolejne cele! Podobnie jak to miało miejsce z „Ethelbrythą", także załoga duńskiego „Katholma" miała wystarczająco dużo czasu na ulokowanie się w szalupach, zanim Niemcy otworzyli ogień. Kolejna jednostka okazała się być statkiem szpitalnym i von Arnault bez wahania odstąpił od ataku. Łowieckie szczęście dopisywało mu jednak i wkrótce szedł na dno - razem z ładunkiem 5200 ton węgla - angielski „Brittanic".
U-boot skierował się teraz na akwen pomiędzy Sycylią i Sardynią. 31 lipca zatopiony został niewielki włoski żaglowiec, a w kilka godzin później kolejny statek tej bandery, „Citta di Messina". Wieczorem tego samego dnia na dno poszły dwa kierujące się ku Neapolowi norweskie (!) trawlery rybackie, a po dwóch godzinach zniknął z powierzchni morza kolejny włoski żaglowiec.
Następny dzień znowu przyniósł sukces. Tym razem zatopiono brytyjski trzytysięcznik „Heighington", Drugi, trzeci i czwarty sierpnia również powiększyły konto Niemców. Kolejne statki tonęły albo od ognia artyleryjskiego, albo po otworzeniu zaworów dennych. Von Arnault konsekwentnie oszczędzał torpedy. Tak jak i poprzednio, każdorazowo dawał załogom 20 minut na opuszczenie szalup.
Kolejne trzy dni przyniosły załodze upragniony odpoczynek, jako że dopiero 8 sierpnia U-35 zapisał na swym koncie następną ofiarę. Wprawdzie wcześniej spostrzeżony późno w nocy jakiś wielki statek o kilkunastu tysiącach ton wyporności, ale przepuszczono go bez ataku, ponieważ w ocenie von Arnaulta mógł być jednostką pasażerską! Patrol trwał nadał, i znowu każdy dzień przynosił sukcesy. Statek po statku szedł na dno, a niemieccy marynarze z niedowierzaniem dodawali do długiej listy zatopiony tonaż. Zanosiło się na rekord! Zapasy pocisków do działa kurczyły się w zastraszającym tempie i dlatego wkrótce użyto torped. Żadna z nich nie chybiła.
Osiemnastego sierpnia U-35 trafił na włoski parowiec „Erix" i zatopił go ostatnimi - dosłownie! - pociskami. Wtedy też podsumowano ostatecznie rezultat trzynastego patrolu. U-35 zatopił łącznie 40 statków nieprzyjaciela plus 8 neutralnych (ale idących ze strategicznymi ładunkami do włoskich portów). Łączny tonaż 29 parowców i 25 żaglowców wynosił aż 90.150 BRT! Wszystkie jednostki zatopione zostały w ataku nawodnym, co jak na okręt podwodny było wyczynem raczej niezwykłym. Ku żalowi von Arnaulta nie udało się jednak przekroczyć 100 tysięcy ton. No, ale żeby to osiągnąć, należałoby najpierw dokonać abordażu z pistoletami i nożami w rękach, bo innej broni już na okręcie nie było...
Niezwykły patrol zakończył się 20 sierpnia, kiedy to okręt wszedł do bazy okryty chmurą 54 proporczyków - po jednym za każdą zatopioną jednostkę. Jak powiedział jednak później w jednym z wywiadów kapitan, „Patrol chwilami był nieco nudny. Wszystko co się zdarzyło, przebiegało raczej rutynowo. Stopowaliśmy statki, sprawdzaliśmy dokumenty, dawaliśmy załodze kurs na najbliższy ląd, a potem topiliśmy zdobycz".
Spotkanie z dużo mniejszym, przybrzeżnym U-bootem UB-1. Po pokładzie U-35 spaceruje wzięty do niewoli kapitan storpedowanego brytyjskiego statku
Nie był to koniec niezwykłych sukcesów von Arnaulta. W następnym patrolu zatopił on kolejne 21 statków o łącznym tonażu 70.413 BRT. W trakcie całej zaś wojny kapitan - dowodząc kilkoma okrętami podwodnymi - zatopił aż 194 statki o łącznym tonażu 453.718 BRT. Prowadzony przez czterech różnych dowódców U-35 miał jeszcze lepszy wynik: 224 statki o wyporności 535.900 ton! Zarówno von Arnault de la Periere jak i U-35 doczekali końca wojny. U-35 został przejęty przez Brytyjczyków i wkrótce pocięty na złom. Von Arnault, już jako wiceadmirał, zginął w wypadku lotniczym na paryskim Le Bourget 24 lutego 1941 roku.
Post zmieniony (10-04-20 13:16)
|
regulamin forum
grafika i linki w postach
