NicZtego
Na Forum:
Relacje w toku - 2
Relacje z galerią - 2
|
Witam
Zgodnie z obietnica prezentuje erazenia ze sklejania modelu samolotu Morane Saulnier MS-406 wydawnictwa ORLIK.
UWAGA! Ta minirecja pomyslana jest jako sposob na podzielenie sie uwagami dotyczacymi procesu budowy. Nic wiecej. Nie jest to
pokaz moich umiejetnosci i mozliwosci, nie jest to "chwalenie sie" modelem, ale zbior uwag, ktor - mam nadzieje - beda pomocne
przy budowie modelu przez kolejnych modelarzy.
Model jest ukonczony w 99% - brak mu jeszcze:
* rur wydechowych (wciaz zastanawiam sie, ktora wersje wybrac)
* silownikow mechanizmu chowania podwozia
* anten
Sa to jednak szczegoly, nie wplywajace w sposob znaczacy na merytorycznosc owej minirelacji, Kilku kolegow zabralo sie juz za ten model,
postanowilem wiec przyspieszyc publikacje minirelacji poniewaz przez kilka dni nie bede mial dostepu do sieci, a chcialbym by moje
uwagi nie byly zbednym obciazeniem serwera a przydaly sie innym modelarzom.
A zatem zaczynamy
Uwagi ogolne
---MINUSY---
* Kolorystyka jest w/g mnie odrobine zbyt "mdla", kolory maja zbyt male nasycenie i raczej niewlasciwe odcienie.
Pomijam kwestie odwzorowania kamuflazu, bowiem to bylo juz opisywane w innych watkach i nie ma wplywu na sam proces budowy modelu.
W wycinance wydrukowano pomylkowo bledne kokardy na platach, ale wydawnictwo stanelo na wysokosci zadania i kazdy, kto nabyl model i zglosi
to ORLIKOWI otrzyma errate - brawa dla wydawnictwa za dobre podejscie.
* Niestety, drukarnia z ktora ORLIK wspolpracuje nadal ma problemy z zachowaniem jednolitosci odcieni na poszczegolnych arkuszach, co owocuje
roznymi odcieniami elementow.
* Blad w opracowaniu wiatrochronu uniemozliwia prawidlowe jego wykonanie z elementow zamieszczonych w wycinance.
* W opracowaniu wystepuja (na szczescie malo istotne w sumie) elementy BARDZO DROBNE - w zasadzie nie do wyciecia. W tym przypadku pogon
za szgolowoscia zwyciezyla z rosadkiem :)
---PLUSY---
* Model wydany zostal na dobrej jakosci kartonie. Karton dobrze sie ksztaltuje, nie rozwarstwia i nie zagina.
* Errata do modelu zostala wydrukowana jako dwa pelne arkusze, (w tym jeden zawierajacy dodatkowy zapas koloru - bardzo przydatne!)
dzieki czemu mamy duzo czesci zapasowych.
* Do modelu dostepne sa wyciete laserowo wregi (na forum mozna spotkac krytyczne uwagi co do tych wreg, ja wszakze nie natknalem sie
na problemy z nimi zwiazane)
* Dokladnosc "pasowania" elementow jest wrecz WZOROWA !!!!
* Opracowanie pozwala na dobor stopnia skomplikowania modelu - od wersji p[rostej (ktorej sklejenie nie przysporzy problemow nawet poczatkujacym modelarzom)
do wersji z silnikiem, ruchomymi powierzchniami sterowymi i wnetrzem kabiny (uproszczonym)
* Opracowanie jest bardzo staranne - pomijajac zgodnosc malowania z oryginalem - wszystkie "plamy" kamuflazu na sasiadujacych elementach doskonale pasuja do siebie,
to samo dotyczy lini podzialu blach.
* Jest to pierwsze naprawde dobre opracowanie modelu tego zasluzonego dla lotnictwa polskiego samolotu - wczesniej dostepne byly dwa opracowania - jedno z MM,
drugie z FLY - oba jednak bardzo uproszczone i pozostawiajace wiele do zyczenia. W czerwcu powinno sie ukazac opracowanie Pana Halinskiego... A to oznacza, ze na rynku
z 4 opracowan beda dwa modele warte uwagi.
Wregi ciete laserowo - widac dwa rodzaje tekturki o roznej fakturze i roznej grubosci (ma to uzasadnienie, nie jest to bledem)
Budowa modelu
---KADLUB---
* Elementy tworzace kadlub opracowane sa wzorowo i nie daja powodow do jakiegokolwiek marudzenia (a ja tak lubie marudzic... :) )
* Wycinanek opracowano w standardzie wrega + pasek. Paski nie sa biale, lecz barwione na odpowiednie kolory, co znakomicie podnosi
estetyke wykonania modelu
na zdjeciu widac pasek do oklejenia wregi (oraz wydrukowany przezemnie lacznik do sklejania oklejek kadluba - mozna tez wykorzystac w tym celu zapas koloru.
Tylny segment kadluba (3) ma specyficzny przekroj - jest "ostro" zalamany mniej wiecej od wysokosci brzegu kabiny. Ze wzgledu na dlugosc tego elementu
moze wystapic jego wybrzuszenie w srodkowej czesci, co spowoduje "zaklamania" w ygladzie lini kadluba - warto wiec delikatnie zagiac element przed jego uformowaniem wzdluz lini
od ktorej zaczyna sie "ostra" gora kadluba.
 
cienie na zdjeciach pokazuja jak przebiega linia "zalamania" gornej czesci tylnego segmentu kadluba.
Przedni segment kadluba (13) zawiera wlot chlodnicy. Warto z drutow wykonac gril zamykajacy ten wlot. Ja przykleilem material o fakturze udajacej pionowe prety, jednak taki sposob
nie oddaje prawidlowego ksztaltu grila - gril stanowilo kilkanascie pionowych pretow wygietych tak, ze przy spogladaniu z boku plynnie uzupelnialy oblosc przodu kadluba.
 
podklejona materialem przednia czesc kadluba - uzyskany ksztalt segmentu nie jest prawidlowy - rysunek pokazuje jak to powinno wygladac
Statecznik pionowy i ster kierunku kleja sie bez problemow. Istnieje wszakze koniecznosc skrocenia wregi 4a zamykajacej czesc 4 - laczna dlugosc wreg 4a i doklejanej do niej 5d
jest wieksza o okolo 1,5 milimetra od wysokosci przlegajacej do nich wregi 7a montowanej w sterze kierunku.
Troche problemow moga sprawic oklejki statecznika pionowego. Ja mordowalem sie z nimi usilujac nadac im odpowiedni ksztalt tak dlugo, ze pozaginalem elementy, co zaowocowalo
brzydkimi sladami. Po "walce" z jedna strona oklejki postanowilem wyprobowac inny sposob - wycialem z kartonu kopie drugiej strony oklejki i eksperymentowalem z nawilzaniem jej.
Po dobraniu odpowiedniego stopnia nawilzenia dawalo sie ja ladnie uksztaltowac bez zadnych zalaman - gdy juz wiedzialem jak mocno zwilzyc element postapilem tak z druga oklejka
i po jej uformowaniu na mokro zostawilem do wyschniecia (zachowala ksztalt) a nastepnie bez problemow przykleilem. Te sama metode warto zastosowac takze przy oklejkach przejscia
skrzydlo-kadlub. Sugeruje stosowanie do prob wycietych z kartonu (np z brzegu arkusza z elementami - to bedzie ten sam papier na ktorym wydrukowany jest dany element) szablonow -
uniknie sie wtedy problemow ze zniczczonymi podczas prob elementami :)
Stery wysokosci maja zbyt male "podciecie" w czesci przykadlubowej, co uniemozliwilo by wychylanie steru kierunku. Nalezy je podciac tak aby zapewnic sterowi przestrzen do wychylen.
przylozony (jeszcze nie przyklejony) ster wysokosci - widac ile nalezy go podciac aby ster kierunku mial swobode ruchu. widac takze oklejki statecznika pionowego. Ta dolna to pierwsza, ta z ktora sie mocowalem uszkadzajac ja, ta gorna zostala przyklejona po uksztaltowaniu na mokro.
"Broda" (dol segmentu 1) powinna plasko przylegac do dolnej powierzchni centroplata (na tym etapie budowy zostawiamy ja w spokoju, przykleimy gdy bedziemy kleic skrzydla)
- po sklejeniu"listkow" brody nabiera ona krztaltu, ktory sugeruje, ze powinna zostac polokragla szczelinka - wystarczy lekko docisnac palcem i okazuje sie, ze "broda" ladnie przylega
do spodu centroplata.
na tym rysunku prawidlowa jest prawa opcja - "listki brody" przylegaja do centroplata
---KABINA---
Wyjatkiem od reguly wrega-pasek jest srodkowy segment (nr 1) (ten, ktory zawiera kabine - nie ma oklejek, zamiast tego wregi oklejone sa "zabkami" z wewnetrznych oklejek kabiny (nr K1l i K1p)).
Warto pomalowac owe "zabki" (od strony przeciwnej niz druk) kolorami odpowiadajacymi tym, jakie beda mialy elementy kadluba naklejone na te "zabki" a wiec nr2 z tylu i nr 10 z przodu.
* Jezeli wykonujemy kratownice na burtach kabiny najpierw nalezy przykleic elementy kratownicy -ma ona wymiar dokladnie taki jak dlugosc elemetu 1, co oznacza, ze zamykajace
ow segment wregi 1a i 2a powinne byc w calosci "wysuniete" poza obrys elementu (przytrzymaja te wrego "zabki" burt kabiny, nie zas jak zazwyczaj sie robi wsuniete polowa grubosci
wewnatrz elementu.
kratownica ma dlugosc dokladnie taka jak dlugosc elementu 1
Element 1 nalezy takze pomalowac kolorem granatowym (jak burty i podloga kabiny) w czesciach dolnych - podloga nie dotyka bokami burt, co powoduje, ze widac pod nia
dol segmentu
pod podloga widac spodnia czesc segmentu 1, wyraznie "swieci" na bialo wsrod granatowego wnetrza kabiny
Podloge (k5) (a rowniez tylnia plyte (2c) - te wklejana w segment 2, dobrze jest wzmocnic tekturka - bardzo to ulatwi montaz tych elementow. Mocowanie podlogi warto takze
wzmocnic wycietymi z tekturki trojkatnymi podporkami.
 
trojkatne podporki podlogi kabiny, na drugim miejscu widac pomalowane boki segmentu 1
W tylnej czesci kabiny, czyli na brzegu segmentu 2 nalezy wkleic palak kozla przeciwkapotazowego. W wycinance przewidziano ten lement jako tekturowy ksztalt, jednakze
latwiej chyba bedzie wykonac go z drutu - po wygieciu w/g ksztaltu "wycinankowego" kozla (element 2d) nalezy pomalowac go na granatowo i wkleic w przwewidziane miejsce.
Taki sposob ulatwi wykonanie kozla a do tego w sposob znaczny wzmocni brzeg kabiny, co jest dosc istotne, bowiem na ow brzeg naklejona bedzie limuzynka kabiny.
palak kozla przeciwkapotazowego wykonany z drutu.
Oslona Kabiny zostala blednie zaprojektowana. W postaci takiej jak jest wydrukowana w wycinance nie ma mozliwosci prawidlowego przyklejenia wiatrochronu
(czyli przedniej czesci oszklenia kabiny).
   
jak by nie przymierzac - wycinanka nijak nie pasuje (od wielokrotnego przymierzania tak "wymeczylem" karton, ze zaczal sie rozwarstwiac, ale i tak zamierzalem wykonac
nowe elementy, wiec sie tym nie martwilem)
Oklejki wiatrochronu nalezy wykonac samemu z zapasu koloru. Takze limuzynka (przesuwana czesc kabiny) jest odrobine za mala.
Po przyklejeniu jej limuzynka uzyskuje dziwnie "szczuply" ksztalt. w oryginale byla pekata. Takze wiatrochron z wycinanki przypomina bardziej ten z D-520 niz stosowany w MS-406
(oryginal byl znacznie szerszy niz w wycinance). Ja zastosowalem kabinke wytloczona do modelu MS wydanego przez FLY.
Niezaleznie od tego czy zastosujemy kabinke z Gomixu, czy sami "oszklimy" model zachodzi koniecznosc samodzielnego wykonania oklejek kabiny poniewaz te
z wycinanki byly za krotkie. Z wykonaniem nowych oklejek mozna sobie poradzic na kilka sposobow, ja zaprezentuje ten, ktorego uzylem do stworzenia szablonow oklejek.
starannie rozprostowany fragment sreberka z czekolady przylozylem do kabinki i odcisnalem ksztalt przodu oraz bokow wiatrochronu.
w ten prosty sposob mozna uzyskac dokladny ksztalt oklejek kabinki
po wycieciu i naklejeniu sreberka na karton uzyskalem szablony, w/g ktorych odrysowalem wlasciwe elementy.
Sposob prosty a efektywny.
---SKRZYDLA---
Kleja sie bez problemow. wszystko jest dobrze rozrysowane i pasuje idealnie. Wneki podwozia doslownie same "wskakuja" w przewidziane miejsce. Czysta
i bezstresowa procedurka. Warto jednak nadmienic, ze we wnekach, w czesci w ktorej znajdzie sie golen (a wiec w koncowkach dalszych od kadluba) warto wykonac otwory
w bocznych sciankach komor - wejda w niej druty na ktorych mocowane sa golenie. Dobrze jest to zrobic przed przyklejeniem gornej czesci pklejek skrzydla, bowiem pozniej
dostep bedzie utrudniony, a cala operacje trzeba przeprowadzic po wklejeniu komor ze wzgledu na to, ze otwor powinien takze przechodzic przez podluznice skrzydla.
Jedynymi elementami jakie podczas wykonywania skrzydel wzbudzily zastrzezenia sa koncowki oplywow skrzydel. W wycinance tylne czesci oprofilowania zaprojektowano
jako proste, podczas gdy powinne byc lukowate. Odpowiednie "podciecie" zalatwia sprawe. Rzecz nie nastrecza zadnych trudnosci. Przed przyklejeniem oprofilowania
przejscia kadlub-skrzydlo warto poeksperymentowac troche z szablonem ksztaltowanym na mokro - tak jak to opisalem przy oklejkach statecznika pionowego
(przyda sie ow szablon takze do wyciecia luku w koncowkach oprofilowania, o czym w nastepnym akapicie) bowiem oprofilowanie to musi byc wymodelowane
w trzech wymiarach, a karton nie przepada za takimi "operacjami" :).
Bablowate oslony luf kaemow zaprojektowane sa bardzo dobrze, i po sklejeniu przyjmuja prawidlowy ksztalt oraz bez problemow "wklejaja" sie w krawedz natarcia skrzydla.
 
na pierwszym zdjeciu po lewej poprawiony ksztalt oprofilowania, po prawej zas oryginalny, prosty. drugie zdjecia odslania szczegoly modyfikacji.
------------------------------------------------------
To w zasadzie wszystkie uwagi jakie spamietalem. Gdybym cos sobie przypomnial - dopisze. Model nie ma jeszcze silownikow mechanizmu chowania podwoazia, anten i rur wydechowych, ale
sa to na tyle proste elementy, ze i bez nich minirelacja w zasadzie jest kompletna. Jesli koledzy maja jakies uwagi - chetnie wyslucham, jesli padna pytania - odpowiem w miare
wiedzy, mozliwosci i checi :)
Jednakze dzis (bo juz po polnocy) wyjezdzam i nie bede mial dostepu do sieci przez kilka dni, zatem prosze o cierpliwosc :)
Mam nadzieje, ze te kilka spostrzezen przyda sie kolegom budujacym swoje repliki Morane-Saulnier'a.
na koniec kilka fotek (prawie) gotowego modelu.
     
     
Podrawiam
--
---------------------------------
Cum Debita Reverentia
Piotr
|
regulamin forum
grafika i linki w postach
Projekt Grupowy:
Na tapecie:
